Por Nasser Khoury

A crise e a sucesión de nefastos acontecementos que estamos a vivir terminarán cando a natureza económica dereitista que persiste nos poderes sexa substituída por outra que falen de solidariedade entre Estados, inclusión social, cooperación internacional, integración e idénticos parámetros nos dereitos humanos.

Full story »

Por Alejandra Abad

A gran maioría da poboación occidental soña desde 2008 con dicir “non” aos bancos, pero ninguén se atreveu a facelo. Ninguén, agás os islandeses, que levaron a cabo unha revolución pacífica que conseguiu non só tombar un goberno e redactar unha nova constitución, senón meter na cadea os responsábeis da desfeita económica do país.

Full story »

Por Miguel Ángel Luque

O caos aeroportuario e o estado de alarma impediron un debate sosegado sobre as últimas medidas aprobadas e anunciadas polo Goberno co repetido propósito de dar confianza aos mercados, fomentar a actividade empresarial e o emprego e baixar os impostos, medidas que en realidade constitúen un novo retroceso do Estado do benestar ante a presión da oligarquía política-económica-bancaria que se esconde detrás diso que chaman “os mercados”.

Full story »

Por Theotonio dos Santos *

A crise actual (2008-2010) demostra as dificultades do sistema capitalista de xestionar a economía, a sociedade e a cultura contemporánea. A xigantesca intervención estatal en curso non fixo máis que reforzar os intereses privados e a súa capacidade de destrución da vida na terra: expansión da pobreza, violencia social crecente, destrución do medio ambiente e ameaza á propia sobrevivencia da humanidade, en tanto que as novas guerras son as manifestacións da crise do sistema.

Full story »

Por James Corbett

Se o FMI ou o Banco Central Europeu se dirigirem ao povo de um país europeu em colapso e lhes disserem para sacrificar as suas pensões, as suas poupanças e o seu próprio padrão de vida por uma dívida que o seu governo fraudulentamente acumulou em seu nome, ninguém deveria acreditar nisso – e com muita razão...

Full story »

O presidente do Goberno español Rodríguez Zapatero e mais o Director-Xerente do Fondo Monetario Internacional (FMI) Dominique Strauss-Kahn

Por Antonio Baylos*

A nova etapa da crise que começou em março de 2010, com a chamada “crise grega”, gerou uma ofensiva de reformas nos estados-nação europeus. A partir de princípios comuns, adotou-se a redução dos gastos públicos e do número de funcionários públicos, além de reformas no sistema de pensões. Mais ainda, nesses principios está a possibilidade de revisão nos modelos legais de regulação do trabalho, para degradar as garantias de emprego. Seria revisado o custo e a motivação das demissões, ao mesmo tempo em que se rompe a força vinculante dos convênios coletivos setoriais a partir de uma não aplicação dos mesmos nas empresas.

Full story »

Por María Carme López (*)

Este 8 de xuño as empregadas e empregados públicos galegos tivemos a ocasión de lanzar unha mensaxe non só as Administracións senón tamén a opinión pública. Puidemos berrar ben alto que o noso traballo ten valor para a sociedade. O que se está a poñer enriba da mesa non é so un recorte salarial senón a apertura dunha porta cara a un futuro de sucesivos recortes e un progresivo empobrecemento dos servizos públicos.

Full story »

Por Juan Torres López

O Fondo Monetario que agora lle di ao Estado español o que ten que facer é unha institución doutrinaria que aplica sempre un mesmo credo sexa cal for a circunstancia ou o país que analiza: recorte de gastos públicos, privatizacións, liberalización de servizos, desregulación financeira, liberdade de movemento para os capitais, apertura de portas ao capital estranxeiro... sempre o mesmo, sempre o vello credo liberal, sexa cal for a gravidade dos problemas que orixina a súa aplicación.

Full story »

Por Atilio A. Boron (*)

Co capitalismo non haberá futuro para ninguén. Nin para os ricos nin para os pobres. A sentenza de Friedrich Engels, e tamén de Rosa Luxemburgo: "socialismo ou barbarie", é hoxe máis actual e vixente que nunca. Ningunha sociedade sobrevive cando o seu impulso vital reside na procura incesante do lucro...

Full story »

Por Xaime Rey Vázquez (*)

O nome deste santo, de orixe grego, ven a significar “o que o sosten todo” (wikipedia); o mesmo que está acontecendo cos gastos de persoal do sector público. Na data na que se conmemora a súa onomástica; enterámonos de que seremos, unha vez máis, as empregadas e empregados públicos os que teñamos que padecer unha merma dos nosos salarios co obxetivo de axustar o déficit público.

Full story »

Por Samuel Sérgio Salin*

A hipótese de que a crise capitalista decorreu das turbulências da financeirização dos instrumentos destinados a alimentar o processo de acumulação do capital e estender o benefício do crédito aos consumidores, tem sido a permanente teoria sustentada pelos economistas burgueses para explicar a crise.

Full story »

Por Manuel Mera*

Malia que aínda non se divulgaron polo miúdo cales van ser todas as medidas que o Governo de Grecia vai tomar pra cumprir coas condicións que lle esixe a Unión Europea e o Fundo Monetario Internacional, todo reflicte que serán tremendamente duras coas clases populares.

Full story »

Duarte Correa

Semella que neste momento o pobo grego é culpábel de todos os males de Europa; a súa situación económica está poñendo moi nervosos ao resto dos membros da Unión, que rapidamente ten que adoptar medidas para socorrelo ou mellor dito, para socorrerse a si mesma. Todos os focos fixos no país helénico, falándonos dos graves problemas que ten, do irresponsábeis que foron os seus gobernantes, da picaresca institucionalizada na vida económica e laboral do país, etc…

Full story »

Guillaume Duval

Dívidas públicas grega, espanhola e portuguesa afectam toda a zona euro. A especulação sobre o euro e as dívidas públicas grega, portuguesa e espanhola vai provavelmente obrigar a um passo na integração política na zona euro...

Full story »

Mike Whitney
[resistir.info e Avantar]

Salvar o povo, não os bancos. Os relatos optimistas nos media financeiros desvirtuam os efeitos da contracção de crédito agora em curso. As injecções maciças de liquidez dos bancos centrais impediram o colapso de mercados financeiros, mas pouco fizeram para facilitar o desalavancamento das famílias ou estimular actividade na generalidade da economia.

Full story »